Zakres tematyczny
Proponujemy następujące obszary problemowe:
- Wśród estetycznych dyskursów nowoczesności: Język metafizyki obecności i języki „ontologii pochodzenia”. Wielkie i małe narracje estetyczne wobec opozycji: uniwersalizm/regionalizm, wyróżnienie/wykluczenie, centrum/peryferie.
- Wędrujące pojęcia w dyskursach o sztuce i transformacje znaczeniowe dyskursów sztuki. Poznawcza i identyfikacyjna funkcja metafor przestrzeni i czasu w estetycznym dyskursie nowoczesności. Od sztuki site specific do time specific czy na odwrót?
- Słowa, rzeczy, ślady – milczące wnętrze mowy, percepcyjny porządek poznania a zanikające znaczenie w aksjologicznym polu sztuki.
- Sztuka między reprezentacją a zaangażowaniem. Artystyczne prowokacje i artystyczne interwencje. Reprezentacja w sztuce jako miejsce epistemicznej przemocy. Język obrony wykluczonych czy nowa forma opresji?
- Inność, obcość, wykluczenie i marginalizacja, a swojskość, „naszość”, wyróżnienie i celebracja w dyskursach artystycznych i krytycznych. Pułapki postkolonializmu i problem przekładu kulturowego w praktykach i teoriach artystycznych. Dyskursywne lustrowanie pola sztuki.
- Podróż, wędrówka, migracja, wygnanie jako temat we współczesnej sztuce. Artysta jako „fundator dyskursywności” . Linie demarkacyjne pola dyskursywnego.
- Logos i żywioł świata sztuki – pola znaczenia i pola milczenia. „Przed” , „poza”, „ponad”, „pomiędzy” dyskursywnymi sensami sztuki. Cielesność, przestrzenność, dźwiękowość, ruch, zapach, dotyk, atmosfera i nastrój.
- Estetyczne dyskursy muzyki. Współczesne formy korespondencji sztuk. Między dźwiękiem a obrazem. Wizualizacja dźwięku i udźwiękowienie obrazu. Muzyka spektralna. Światło, dźwięk, obraz w sztukach medialnych. Muzyka ciszy. Pejzaż dźwiękowy.
- Dyskurs miasta w sztuce i sztuka miasta. Teatralizacja przestrzeni miejskiej. Miejski pejzaż dźwiękowy. Obraz, fotografia, film – wizje miejskości w wideosferze. „Architektura jako komunikacja” – medialno-architektoniczne definiowanie przestrzeni. Przestrzenie hybrydowe jako nowe przestrzenie społeczne.
- Performatywność dyskursu – semiotyczne wytwarzanie materialności sztuki. Jak dyskursy o sztuce „tworzą” sztukę? Przestrzeń pomiędzy dyskursem sztuki i dyskursem o sztuce – nowe pola praktyki artystycznej.
- Reinterpretacje historycznych dyskursów sztuki. Jak zmieniają się kategorie i wartości estetyczne w procesie dowartościowania sztuk wykonawczych i współczesnych praktyk performatywnych?
- Dzieło sztuki w procesie „ciągłego reinterpretowania”- pytanie o tożsamość i „płynną tożsamość” dzieła sztuki. Uniwersalność zjawiska interpretacji jako gry interpretacyjnej.
- Liminalność doświadczenia estetycznego w stanach pomiędzy sztuką a życiem codziennym. Transformacyjny charakter czasu pomiędzy: foyer a sceną, dziełem i ekspozycją, performansem i życiem, reprezentacją i zaangażowaniem. Stany graniczne w doświadczeniu estetycznym.
- W kręgu dyskusji o dyskursach estetycznych:
- Filozofia hermeneutyczna jako metadyskurs estetyczny. Hermeneutyka radykalna – doświadczenie faktyczne a rozumienie.
- Dziedzictwo Derridiańskiej dekonstrukcji w dyskursie estetycznym.
- „Pola zmysłowości” a granice poznania i działania w określonym polu społecznym – w kręgu myśli J. Rancière’a. Etyczny porządek obrazów, przedstawieniowy porządek sztuki i estetyczny porządek sztuki.
- Sztuka jako pole doświadczalne – wokół myśli N.Bourriauda o próbach przekroczenia ponowoczesności ku alternowoczesności.
- Fainestetyka – o nieprzekazywalności doświadczenia faktycznego J.Caputo.
- Nowe dyskursy i nowe wspólnoty estetyczne – kontynuacje myśli „czasu plemion” M.Maffesolego.